و تو از لابلای کاج ها با عاشقانه ی گنجشکی به پنجره ی روز دعوتم کردی تا من که عاشق ترین دختر روی زمینم در بساط سفره ات لقمه ای از عشق را بردارم که شبیه حرف های توست همانقدر شیرین و خوشمزه و دلچسب که با ساز پرندگان کوک می شود تا هر روز میلاد دوباره ات را جشن بگیرم سر خوش از باده ی تنهایی خویش
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق ,
|